_Elys_ _Protest / studentenhuisvesting / waarom is de afwas nog niet gedaan / geschreven tekst / fotografie / vieze kastjes / poëzie / publicatie
/ grafisch vormgeving
/ grafisch vormgeving
Er gaat van alles mis binnen de studentenhuisvesting en jongeren gaan steeds later uit huis.
Dit is erg jammer, want je leert zoveel van voor het eerst uitvliegen en de wereld in gaan. In een studentenhuis voelt het als een laatste haven om nog even samen jong te zijn. Het is een tijd van zelfontdekking. Maar ook moet je leren omgaan met onzekerheid en groei je zowel fysiek als mentaal. Mijn project is een zacht en poëtisch protest dat je uitdaagt om stil te staan bij deze stap in je leven, terug of vooruit te kijken. Ik wil de essentie van het studentenhuis en het belang ervan overbrengen.
Zelf woon ik al sinds mijn achtiende op kamers. Ik ben inmiddels drie studentenhuizen en 21 huisgenoten verder, en het was een wilde rit, maar ik had het voor geen goud willen missen.
Vanaf het begin van mijn tijd op kamers ben ik alles gaan vastleggen met mijn camera of in geschreven tekst. Van huisfeestjes tot eenzame avonden, alles.
De laatste jaren gaan studenten steeds later uit huis. Het is te duur en woonruimte is enorm lastig te verkrijgen. Dat is ontzettend ontmoedigend, en dat is zonde.
Ik wilde hier iets tegen doen en laten zien hoe belangrijk deze periode in je leven kan zijn.
Voor mijn onderzoek bezocht ik acht verschillende studentenhuizen en ontwikkelde ik mijn eigen onderzoeksmethode om deze huizen op dezelfde manier vast te leggen als mijn eigen huis. Ik sprak met de studenten en hield contact tijdens het ontwerpen om hun verhaal zo duidelijk mogelijk over te brengen.
Dit alles bundelde ik op twee protestspandoeken. De spandoeken zijn rauw en poëtisch, ze schreeuwen van veraf maar nodigen je ook uit om van dichtbij te komen kijken.
